PAG-IBIG

(entry para sa Mapagmahal ng ating kaibigan na si Kamilla. )

---

klang... klang..... klang.....

Hudyat na tapos na ang misa, lumabas ako ng simbahan upang bumati sa mga kakilala. Sa makalabas ng simabahan, naabutan ko ang isang lalaking  may bitbit na bulaklak at nakatingin sa akin. May konting pagkagulat sa aking mukha dahil ilang taon na din ang nakalipas ng huli ko sya makita at makausap.. habang papalapit ang lalaki, bumalik sa aking alaala ang nakaraan, ang paguusap namin bago kami maghiwalay.

-----------------------------------------

Sa labas din ng simbahang iyon.. sa ganito ding araw at oras

"Abner, humihingi ako sayo ng kapatawaran"

"Anong sinasabi mo aking mahal? anong patawad?"

"Matagal ng bumabagabag ang damdaming ito sa akin, patawad Abner, pero may iba akong mahal. Sa kanya ko natagpuan ang kaligayahang matagal ko ng hinahanap"

"Hindi totoo yan, sabihin mong nagbibiro ka lang sakin, cathy mahal na mahal kita. Totoo akong umiibig sayo"

"Hindi ako karapatdapat sa pagibig mo, may iba akong mahal, nasa kanya ang aking kasiyahan. Patawad kung nagamit kita sa pagtimbang ng tunay kong nararamdaman, mahal din kita abner, pero naghuhumiyaw ang aking pagibig sa Kanya, siya ang aking kaligayahan. Siya lang ang minahal ko ng ganito"


"Hindi yan totoo... Sino cathy, sabihin mong sino ang karibal ko?.. Hindi, hindi totoo ito. Ang sakit. Sobrang sakit cathy." Hinagpis ni abner habang umiiyak..


"Humihingi ako sayo ng tawad, bukas na bukas din, handa ko ng ipagkaloob ang sarili ko sa kanya, wag mong isipin na hindi kita minahal. Subalit ito ang aking kagustuhan, Siya ang gusto kong paglingkuran habang buhay ko, nasa kanya ang aking kasihayan."

"Sino sya Cathy, sino ang mapalad na lalaking yan?"

"Hindi na Abner, hindi mo na kailangan malaman pa. Sana mapatawad mo ko?"

"Masyadong masakit itong ginawa mo sakin, mula ngayon hinding hindi mo na ko makikita pa, iginagalang ko ang pasya mo, sana pagdating ng araw na magkita tayong muli, walang pagsisisi sayo"

Tumalikod si Abner, lumayong nakayuko ang ulo na parang pinagbagsakan ng langit at lupa. Masakit din sa akin ang nangyari, ang makita ko syang  nasasaktan. Sa dulo ng aking matang luhaan, napansin ko ang kumpol na bulaklak sa lupa, hawak nya ito kanina lang,  akin itong pinulot at binasa ang nakakabit na sulat.

"Happy Valentine's Day mahal ko"

Napatingin ako kay Abner pagkatapos kong mabasa.

"Patawad, hangad ko ang tunay na kaligayahan para sayo, sana matagpuan mo din ang babaeng magbabalik ng kaparis ng pagmamahal mo, patawad muli Abner, hindi kita malilimutan"

--------------------------------------------------

klang... klang..... klang.....

Nagblik ang aking kamalayan dahil sa kalembang na iyon at ang paglapit ng lalaking matagal ko na ding   hindi nakikita sa loob ng mahabang panahong lumipas.

"Hi, kilala mo pa ba ako?"

"Abner, ikaw nga, kumusta ka na?"

"Ok naman, masaya na din sa piling ng aking pamilya, so.. Siya pala ang karibal ko noon?"

"Abner, patawad, hindi ko na sinabi sayo dahil ayaw kong magalit ka sa kanya"

"Ako ang dapat humingi ng tawad sayo, sa kakitiran ng isip ko noon. Hindi ko akalain na Siya din pala ang tutulong sakin.  hmmm syanga pala nagpunta ko dito para sa binyag ng baby ko, iniimbitahan ko kayo at pati na ang mga bata"

"Salamat Abner, maligayang maligaya ako para sayo, hayaan mo makakarating kami doon"

"Salamat din at happy valentine's nga pala, ang bulaklak na ito, para sa kagandahan ng iyong loob, marami salamat muli sayo. Dahil sayo, nakilala ko Siya at binigay nya sakin ang tunay na kaligayahan."

Nakangiti kong tinanggap ang bulaklak, ilalagay ko ito sa altar ng aming bahay. Inihatid ko sya ng tanaw hanggang sa makasakay sa kanyang kotse, kasama  pala ang kanyang pamilya. Kumaway sakin ang mag-anak bago lumisan.  Hindi ko maiwasang mangiti dahil sa kasiyahang nadarama, kasiyahang hinangad ko para kanya.

"Good morning sister"

"Magandang umaga po sister"

Ang bati sakin ng bawat taong nagdaraan sa harap ko.

"Magandang umaga din po" aking tugon na may ngiti at paggalang sa aking labi.


Naramdaman ko na lang na may kumapit sa laylayan ng aking puting kasuotan. Isang Anghel na nakatira sa bahay na aming sinimulan, bahay para sa mga batang walang kanlungan.


"Sister Cathy, tayo na po, tapos na po ako magpray kay papa Jesus, hinihintay na po tayo ni Mother Luz."

Nakangiti kong ginusot ang ulo ng bata.. nakangiting tumingin sa altar at nagpasalamat para sa pangaraw araw na kaligtasan ng aking kapwa, para sa kasiyahan na nararamdaman ng bawat isa, at para sa pag-ibig ng Dakilang lumikha.

*** 

Tunay na walang kapantay ang pagibig ng maykapal sa mga nilalang na kanyang nilikha, sa kabila ng lahat ng pait na ating pinagdadaanan, nasa likod nito ang katotohanang ito ay daan lamang para sa ating tunay na kasiyahan.


Happy Valentine's Day to all