Lunes, Disyembre 20, 2010

Ako sa akin mismong bakuran

Ang sabi ng mga kapit bahay ko, maganda daw ako
malaki ang income ko, marami akong natutulungan.
lalo na saking mga anak...totoo naman, un ang dahilan
kaya ako nandito, gusto kong tulungan ang mga anak
ko. Mahirap ang buhay kaya naman ginagawa ko ang
lahat para sa mga anak ko, para sa kanilang kinabukasan.
Maganda talaga ako, isa ako sa nakakatulong upang
maging maunlad ang lugar ko..daig ko nga ang mga
kapit bahay ko sa pagaaakyat ng yaman para sa bayan ko,
mayaman kasi ang mga pinagmulan kong pamilya.
nasa iba't ibang bansa sila at matatag na din ang kanilang
kabuhayan, dati nasa japan ang magulang ko pero ngayon
nasa germany na sila at patuloy na nagpapayaman..
Bonggang bonga ko no?

Subalit sa kabila ng lahat ng ginagawa ko para sa
mga anak ko, bakit ganoon ang nangyayari sa kanila?
Sila sila hindi magkasundo, ang iba nag-aaway away, ang
iba nananamantala. hindi ba nila alam ang hirap na ginawa
ko para sa kanila? Hindi ba nila alam ang sakit na
nararamdaman ko sa tuwing sila ay nagkakagulo?
Sa kabila ng parangal na natatanggap ko, ng mga pag bati
ng mga kapit bahay ko sakin, ng kanilang pag tingala at
paggalang sakin, ganito ang nararamdaman ko.. nasasaktan
ako sa sinasabi nila, dahil sa loob mismo ng aking bakuran
hindi ako mahalaga. Wala akong achievements na nakuha,
dahil ang mismong mga anak ko ang nananamantala sakin.

Minsan, dumating ang balitang kukunin  na ko ng magulang
ko upang dun na manirahan sa ibang bansa, gustuhin
ko mang isama ang mga anak ko pero hindi pupwede.
Kaya nanatili ako dito para sa kanila.. dahil mahal ko
ang mga anak ko..

Inakala ko na magbabago sila dahil sa paninindigan kong
manatili dito pero nagkamali ako, dahil walang pagbabago
ganon pa din ang mga anak ko, naghihilahan pababa,
nag aaway, nagkakainggitan, nagsasamantala sa kabaitan ko.
Silang mga anak ko ang yumuyurak saking pagkatao..
Silang mga anak ko ang gumagago sakin...

Sa tuwing tumitingin ako sa salamin, maganda pa din ako
kaya kong itago ng ganda ko ang nangyayaring kabulukan
sa bakuran ko. Marami pa din ang maakit sakin at marami pa
din ang titingala sakin. Hahangaan pa din ako ng mga kapit
bahay ko. Marami pa din ang lumalapit sakin, gusto nilang
mabahaginan sila ng aking biyaya...
Ito ako, hindi na lilipas ang aking ganda, ngayong lalo
pa akong gumaganda dahil sa pinapadala sakin ng magulang ko
at syempre ibinibigay ko sa mga anak ko un.
Pero ang mga anak ko
hindi talaga nagkakasundo. Mapagsamantala, sinasamantala nila
ang kahinaan ng iba.

Hayy, wala akong magawa dahil mahal
ko sila. Siguro, patuloy ko na lang lolokohin ang sarili ko.
Sa mata ng mga kapitbahay ko, maganda ako, kahangahanga,
kapansin pansin, maraming naakit. Hindi nila dapat malaman
ang bulok na nangyayari sa loob mismo ng aking bakuran.
Nakakahiya, nakakasuka, nakakababa ng moralidad..
Hangang kelan ko kaya matitiis ang ganitong sistema sa
bakuran ko, hindi ko mapasunod ang aking mga anak,
wala silang malasakit sakin. Wala silang utang na loob,
patuloy pa din sila sa pagyurak sa pagkatao ko.

hayyy... salamat sa atensyon mo, ikaw na bumasa
ng sulat ko...salamat at nailabas ko sayo ang sama
ng loob ko...

Nalimutan ko... ako nga pala si (insert name of company),

ito nga pala ang panagalan ko..






Lunes, Disyembre 13, 2010

Makina at Kawatan

 Sa Talyer..

"Pre, sure ka ikakarera mo yang kotse mo? bulok na bulok na pre, langya.. sinong pupusta satin nyan?"

"Relax pre, tingnan mo ang makina ko, oo bulok ang katawan nitong kotse ko, pero pinalitan ko ng makina ito pre, kahit ferari di uubra sa bilis nito"

"Taena pre, sure win ito,. tested ba ito? Hayop ang ganda ng makina mo. Astig pre"

"Pre, sinadya kong hindi baguhin ang body ng kotse ko, tatapatan natin ang pusta ng kalaban"

Sa lugar ng karera..

"Pre, ayos na ayos, Owner type jeep lang ang kalaban, 5k lang ang makina pre, nasilip ko kanina.  pakakainin mo lang yan ng alikabok"

"Pre, taena, Owner lang? putsa pre, tapatan mo lahat na pusta nila, dehado tayo sa pustahan pero tapatan mo pre.. sure win ito"

Ready...... Get set... At nag green ang Ilaw

Broommmmm... broommmm..... brooooommmmmmmmmmmmmmmm.....

Ilang oras ang lumipas..

"Putsa pre, anong nangyari.. bakit tayo natalo.. ayos na eh ang laki ng agwat mo sa kanya.. taena naman. 5k lang ang kalaban ng makina mo, tinalo ka.. langya naman oh"

"Putanginang pang-ilalim yan.. nag wiggle ang kotse pre,, namamalag ang katawan, kondisyon naman ito bago isabak eh. muntik pa nga tumalsik ang gulong, nak ng tipaklong oo"

"Syet naman, sa susunod pre, pag nagpalit ka ng makina, isama mo ang katawan ng kotse mo, ang galing nga ng makina mo, bulok naman ang katawan.. wala rin, pipigilan lang nyan ang bilis ng makina mo... nasaan ba ang dating makina nyan?"

"Nandun pre sa kongreso"

"Putang*na.. Bulok na gumagana pa?"




-- ano't ano man ang ganda ng iyong adhikain, kung ang nakapaligid naman sayo ay bulok pa din, wala ka pang tamang landas na tatahakin.

Biyernes, Disyembre 10, 2010

Ang Larong "Sipa"

Habang naglalakad ako galing sa galing sa paghunta sa kapit bahay, may biglang bumagsak sa harap ko. Gulat ako kasi muntik na ko tamaan, maya maya may batang palapit sakin at kinuha ung bumagsak s harap ko.. "Sipa" pala yun o (atchoy kung tawagin namin nung bata pa ko, wag nyo na tanungin kung bakit atchoy kasi nakagisnan ko lang yan).. Sa mga hindi nakakaalam ng "Sipa" ito ung tinga na may butas sa gitna na nilagyan ng mahabang tali o plastic...

             


                                       (ganito nilalaro un kung hindi nyo alam)

Noong elementary pa ko, kalimitan ginagamit ng mga kalaro ko eh siko o kaya ung kanilang notebook, pero ang talagang ginagamit sa "Sipa" eh paa (syempre kaya nga "Sipa" diba?). Sinisipa ang "Sipa" at hindi kailangan bumagsak sa lupa..pananatilihin mo ang "Sipa" sa ere gamit ang paa sa pamamagitan ng pagsipa, bawat sipa ay may bilang. (Tip, mas ok kung nakasapatos ka kasi masakit sa paa ang mag sipa). Meron ding taya dito. Mapaparusahan mo ang kalaro mo kung sa huling bilang ng pag sipa mo ay talagang sisipain mo ng ubod ng lakas ang "Sipa". Pag natumbok mo, habol ang kalaro mo.. pero iiwasan mo ito masalo ng paa nya at maituloy nya ang pag sipa mo sa kaparehang bilang na ginawa mo at ikaw ang magiging taya.

Ang larong sipa bago ko natutunan, talaga namang sumakit ang bukong bukong ko kasi dun natama ang matigas na bagay na tingga, masakit talaga pero walang reklamo kasi gusto ko matutunan eh. Ito ang laro namin noong bata pa ko.

Pinulot ko ang "Sipa" at inaabot ko sa bata. Ngumiti sakin ang bata sabay pasalamat sakin, kita ko pa ang suot nyang sinelas, nakalagay sa bukong bukong nya. Napangiti ako sa sarili ko kasi ito din ang gawain ko noon.

Nakakalungkot isipin na unti unti ng nawawala ang larong ito ngayon, patunay lamang ng paglipas ng panahon. Dahil sa pagsulputan ng iba't ibang klase ng laro, (computer games, internet, gameboy, at kung ano ano pa) halos nawawala na ang kulturang laro na minana pa natin sa ating mga ninuno. Dinadala ng isang bata ang kung anong kultura meron sya hanggang sa kanyang pagtanda. Nagkakaron ito ng epekto sa kanyang pagkatao. Ang computer games at iba pa na karamihan ay puro barilan, hagaran ng kotse o labanan o digmaan, ano ang ugaling maaring ipasok nito sa kaisipan ng isang bata diba? at tulad din ng "Sipa", pisikal na laro na humuhubog sa iyong kaalaman, na maari mong magamit sa hinaharap. Nakakatuwang isipin na dito sa aming lugar, may naglalaro pa din nng "Sipa" tulad ng batang iyon.

Bakit ko naisulat ito? wala lang naman.. naalala ko noong mga ilang linggo lang nakalipas habang ako'y pauwi sa bahay, may dalawang kabataang dayo lang sa amin at ako'y nakursunadahan.. ayun, Sipa sa mukha ang inabot nila sakin. "kung uso na ang computer games na yan noon, kung hindi bugbog sarado eh baka tepok na ko ngayon"..


note:
nakatulong din sakin ang larong prisoner (sikyo), ang bilis ko kayang tumakbo ngayon hahahaha, hindi umabot sakin ng dumating ang iba pa nilang mga kasamahan... at ang larong plever (ewan ko kung tama spelling, laro na binabato ng bolang medyas ang taya sa gitna at kailangan iwasang tumama ang bola alinman sa katwan ng taya)  magaling din ako umilag wahahahaha, puro hangin tinamaan nila..

Huwebes, Disyembre 09, 2010

Nutri Trip

Natatandaan ko pa noong elemtary, public school ang pinasukan ko, hindi pa uso ang nursery at kinder, pero pede salingkit (saling cat) isasama ka sa grade 1 kung 6 yrs old ka lang at at pagkatapos ng school year, grade 1 ka na ulit. 

Madaming bagay na hindi ko maunawaan noon na ngayon ay unti unting nabibigyan ng linaw sakin, hindi naman ito itinuro noong elementary pa ko, nakikita ko lang na  minsan ginagawa namin mag aaral lalo na kung breaktime. Langya, naalala ko ung nutriban, alam nyo ba yon? Alam ko ang iba alam yan, ung mga nag private school, hindi alam yan. Ito ung tinapay na matigas na malaki, na ang palaman ay nahihiyang peanut butter (kadalasan) at mahiyain din na mantikilya na para may kasama eh nilagyan ng asukal. Hindi ko maintindihan kung pre requisite ba ito para sa maging grade 2 ka, grade 3, grade 4  hanggang 6. 

Sa umagang umaga pa lang, wala pang 8 am, darating na sa clasrrom mo ang isang tray ng nutriban, pag dating ng breaktime, bibigyan kayo ng tig iisa,  may bayad yan ha (hindi ko na matandaan kung magkano) hindi ka makatanggi sapagkat si titser ang nagbbigay, nakangiti ha.. ang tamis.. ang siste pa, kung 40 lang kayo magaaral sa loob ng klasrum, 50 piraso ang dadalhin sa inyo, may matitira.. Yan ang ilalako ng kung sino man ang matoka. Hanggang hapon kailangan maubos mo, kaya kadalasan ang nagtitinda, ang naglilista ng maingay sa klase (noisy/Standing),  may multa sa bawat lista. Bili ka nutriban, pede ka na mag ingay... wahahahah.. langya, ngayon ko lang naunawaan, ang peanut butter pala nahihiya. sa laki ng tinapay, kakapiraso ang palaman.. tsk tsk..

Isa pa sa aking napansin at ngayon ko lang din naunawaan, tuwing field trip oh educational trip. Anong subject ang i-rerelate mo sa mall, sa pagawaan ng lapis, sa star city, sa boom na boom, sa enchanted kingdom? Nagbayad ang nanay ko ng mahal para sa educational na fieldtrip na yan, magkano lang ang ticket, wholesale yan kumbaga, may discount pa, sa mall walang entrance fee..  langya.. tsk tsk...

Ito ang palatandaan, di man tuwiran, pero ang subject na yan, sa aking pananaw, (P.E.) POLITICS EDUCATION. Di tuwirang itinuturo sa estudyante pero natututunan. HIndi garapalan sa mga may mangmang na pag iisip.. hmmmm.. oo nga pala, naalala ko din, ung classmate ko nga pala noong grade 1, ngayon Congressman na.. wahahahah... 

Wat d EF.....

Martes, Disyembre 07, 2010

DISMIS!!!

Sa isang silid paaralan

Titser: Ok klas, malapit na ang Fathers Day.. ito ang topic natin ngayon.  Klas, sabihin nyo sakin ngayon kung anong trabaho ng tatay nyo ok?

Titser:Ikaw Jepoy, anong trabaho ng tatay mo?

Jepoy: Ma'am, Seaman po ang tatay ko. Sa barko po sya nakasakay

Titser: Good Jepoy, nakakatulong ang seaman sa pagpapasok ng dolyar sa ating bansa. o ikaw gary

Gary: Driver lang po ang tatay ko..

Titser: Wag mong nila "lang" ang trabaho ng tatay mo Garry, ang driver ay may malaking naitutulong sa ating pamayanan. Sila ang naghahatid ng pasahero sa kanilang paroroonan diba? Garry, dapat nating ipagmalaki ang trabaho ng tatay natin basta marangal at walang inaagrabyadong tao.

Gary: Ma'am, Driver po ang tatay ko

Titser: Good Garry.. o ikaw Banjo

Banjo: Ma'am, karpintero po ang tatay ko, sila ang gumagawa ng bahay ng mayayaman sa amin.

Titser: Tama Banjo, ang karpintero din ang gumawa ng paaralan natin. Malaki ang naitutulong nila sa ating bayan.. Ikaw alex anong trabaho ng tatay mo?

Alex: Ma'am Congressman po ang tatay ko.

Titser: U may take your sit alex.. ikaw Jonel

Jonel: Ma'am mayor po ang tatay ko

Titser: Ikaw Bong

Bong: Ma'am Baranggay captain po tapos tatakbo ng konsehal ng bayan sa susunod na eleksyon.

Titser: Klas.. Dismis!.....

Lunes, Disyembre 06, 2010

INAHING MANOK

Krruuuukkk, krukkkk....

Narinig kong sigaw ni nanay, nanonood yata ako ng Voltez V nung mga panahong un. kakadating ko lang galing eskwela. nalimutan ko, ako nga pala ang nakatoka na magpatuka ng manok kada hapon..tsk tsk. Bye Steve, bye little john, by Big Bert.. jamie bukas ulit, at mark wag masyadong mafeeling. Paalam ko sa tropa sabay patay ng TV.

Nakatutuwang magpatuka ng manok na tagalog namin (native chicken) ang dami kasi, ang iba maiilap, ang iba mababait.. naglalapitan at tinutuka ang paa ko.. kada alas 5 ng hapon, nagitipu tipon sila sa likod bahay namin, oras na ng hapunan. Hawak ko ang palanggana ng kinukod na nyog, yan ang alternative namin pag wala kami pambili ng mais.

Kruukkkk.. krukkk... 

Ibinudbod ko ang kinudkod ng niyog sa kawayang binyak na nakhilera na akala mo reminal ng bus ang magkakaparada. Napansin ko ang isang inahin na may akay na mga sisiw na hindi bababa sa 18. walang makalapit, pinoprotektahan ang sisiw habang sila ay kumakain.

Sabi ng akin nanay, Kita mo Banjo, paglaki ng mga sisiw na yan, iiwanan din nila ang kanilang ina.

Matagal na panahon na din ang nakalipas. Bigla ko lang naalala. Tinanong ko ang aking ina.. Nasaan na ina ung inahin natin dati na may akay na maraming sisiw? 

Nagkwento ang aking ina...
Anak, diba't iniwan na sya ng kanyang mga sisiw? Lam mo anak, sobrang bait ng ating inahin sa kanyang mga anak. Walang makalapit na kaaway, ano mang hayop ang lumapit sa kanila, aso, pusa, daga, kambing, hinarap nya ng buong tapang. Ayaw nyang may mawalay o may mapahamak na isa mang sisiw nya. Tinuruan nya ang kanyang mga anak na lumipad, tumalon sa puno, iwagayway ang pakpak. ano mang uod na makita ng ina, binibigay nya sa kanyang mga anak. Pero tulad ng sabi ko sayo anak, iniwan din ang ating inahin ng kanyang mga anak....

Nasaan ang ating inahin?... yan anak nasa harapan mo na.. may sakit, lugmok sa kahirapan, hindi makabangon anak, nakratay sa kanyang pugad, anak nabanggit ko ba sayong nagbalikan ang kanyang mga anak pagkatapos ng mahabang panahon, at alam mo ba kug saan sila galing, galing sila sa ibang pugad.. at ng magbalik, hindi na kilala ang kanilang tunay na ina, at sila pa mismong mga anak nya ang humalay sa kanya. Yan ang sistema nila anak. wala tayong magagawa.

Tumahimik ako sandali.. Tiningnan ang aking ina, ngumiti sa akin..

Anak, alam mo bang may pangalan ang ating inahin?

PILIPINAS ang ngalan nya...







Biyernes, Disyembre 03, 2010

Zoonvironment (tsk tsk)

Minsan naiisip ko, anong kasalanan ng hayop sa zoo at nakakulong sila dun. Minsan naka pasyal ako, palibahasa bata pa ko noon, tuwang tuwa ako na nakakita ako ng iba't ibang klase ng ibon. Unggoy na talaga namang kakatuwa. May hipopotamus, ang laki eh. May pabo, kambing, pusa, aso.. May nakita din ako na wishing well. nakakita ko ng ale na nag hulog ng coins un, tapos pumikit. tapos ngumit. mukhang tanga. nagtanong ako sa kasama ko ano ginawa ng ale dun... nag wish pala.. gumaya ko hahaha... hulog din ako piso. tapos nag wish din ako. tagal na nga pala nun pero hindi naman natupad. Aking napatunayan na kung hanggang wish ka lang, walang mangyayari sa'yo, gumawa ka ng paraan para matupad ang kahilingan mo.. hindi un instant. hindi ung nakukuha sa piso.

Saming paglilbot ng mga kaklase ko. May lugar kami na kinatakutan, un ang kulungan ng mga ahas.. langya ang takot ko talaga, di ako makalapit. haba ng dila, ang lalaki pa. alis kami dun, napunta kami sa kulungan ng buwaya.. langya, kumakain ng buhay na manok.. tsk tsk. Noon ganon kalaki ang takot ko sa kanila. Ayaw ko na pumasok ulit sa zoo. Ayoko ng maging parte na kalupitan ng tao sa hayop. 

Ngayon, unti unti, nadadagdagan ang kaalaman ko, unti unti lumalawak ang pangunawa ko.. at ngayon ko naunawaan. Ang lugar na ginagalawan ko, mistulang loob ng ZOO. Naglipana ang ibat ibang klase ng hayop, may ibon nagbibigay ng aliw. May mga unggoy na lagi nasa kanto, tsismis dito tsismis don. May ahas, nangaagawa ng asawa at ng karelasyon. may mga kulasisi, may linta, may kuhol, hataw kung makasipsip. ang pinakamatindi at sya pa ring kinatatakutan ko hanggang ngayon, ang nga buwaya, lintik kung makakain, walang kabusugan, pero hindi ng buhay na manok, kundi ng buhay na sistema ng tao. Kaya naglipana na sa langsangan ang iba pang klase ng hayop, dahil sa kasakiman ng buwayang ito.

Minsan kahit masama sa loob ko, bumalik ako sa ZOO na dati kong napuntahan, ganon pa din. una ko gad pinuntahan ang kulungan ng mga buwaya, nagbabakasaling may na kakakulong din dun na tiwaling congressman, na mayor, o kahit ng baranggay kapitan man lang, pero wala, silang mababangis, patuloy pa din nakakalaya.

Ocean Adventure

Namamasyal ang isang mag Ama sa Ocean Park

Anak: wow tatay, ang ganda naman dito..

Tatay
: oo anak, lam mo ba anak ang mga nilalang sa dagat may iba't ibang nasyonalismo din?

Anak: talaga tatay?

Tatay: Tingnan mo anak ang pating, ang lalaki nila, ang tatapang, walang makalaban sa kanila, makapangyarihan kasi sila, yan ang amerikano

Anak: oo nga po, ang puputi pa nila

Tatay: Ang pugita, dati silang pusit hehehe.. nagbubuga ng itim na tinta para sa mga kaaway, at nagagaya nila ang kulay ng kanilang madapuan, ang talino nila anak, yan ang mga hapon..

Anak: opo, ayun oh, hindi sila makita ng pating..

Tatay: ayun pa ang pagong, mabagal sila kumilos pero bawat kilos nila planado, perpekto, at asensado sila ha.. matibay ang kanilang bahay. yan ang mga taga brunie at taga dubai anak..

Anak: hahaha, galing mo naman tatay.. naisip mo pa yun hahaha...

Tatay: nakikita mo ung mga isda doon, ang dami nila anak.. hindi ko lam ang name nila pero alam ko sila ang mga intisik, ang dami nila eh hahaha... ay kuripot mga yan, pag hinuli ng mangingisda, paisa isa lang hahaha

Anak: bilib na talaga ko sayo tatay, idol kita... e tatay, nasan ang mga pinoy jan?

Tatay: Ayun anak o, ayun sa may bato..

Anak: Asan tay, ah bakit po iyon?

Tatay: Ung talangka, kasi kita mo anak may hinahatak siya pababa...

Huwebes, Disyembre 02, 2010

Kwentong Aso (Inuman Session)

Habang nagiinuman kami ng mga kumpare ipinaglihi sa kalokohan.. naisip kong isulat ang kung anong naging tema ng kwentuhang walang kwenta sa session namin hehehe... ASO..

Ipapaliwanag ko base sa karanasan ng aking mga kaibigan at aking pananaw ang ilan sa kung anong ugali meron ang aso, kung bakit nya ginagawa ang ganito o ganon...

Inuulit ko po.. base sa karanasan ng aking mga kaibigan (mabuti na ung malinaw) hehehe

Nagumpisa ang katangahan namin (o nila) sa ugali ng aso ng dumating ang isa namin barkada sakay ng kanyang broom broom. Pagkaparada ng broom broom.. lumpit si aso sabay amoy amoy sa gulong..

Yigs:"Tsun.. hiiiiii.. alis dyan, aamo'y amo'y ka pa ha.."

Sa inuman.

Tsong go: "Pre, bakit inaamoy ng aso ang gulong ng pumaparadang sasakyan?"

Banjo: "Pre hindi natin malalaman kung walang susubok"

Bahaw: "Pre, akong bahala"

Umalis sa pwesto si pareng Bahaw at inamoy amoy din ang gulong, pagkatapos bumalik sa pwesto...

Bahaw: " choooo chooo.. wiwit.." lamapit ang aso, tinanong nya face to face ang aso.. "Bakit mo inaamoy ang gulong ng broom broom ni pare? nawiwiwi ka no?"

Lakas din talaga ng sapak.. kinausap ang aso... tumingin lang ang aso sabay labas ng dila at hinimod ang bibig ni pareng Bahaw

Bahaw: "Taena... badtrip.."

Tawanan ang tropa.. walangyang trip yan..

Banjo: "Ayun pre, sakto..mabaho kasi kaya inaamoy ng aso ang gulong"

Bahaw: Mga ogag kayo.. di ako BADBREATH...

Bakit inaamoy ng aso ang gulong ng bagong dating na broom broom? Kasi mabaho at gustong gusto ng aso ang amoy na mabaho

Humirit ulit ang aking tyuhing mas bata sakin

Tsong go: "eh pre, bakit naman gustong gustong ihian ng aso ang gulong?"

Banjo: "O ikaw naman pre Roost?"

Roost: "Akong bahala jan"

Punta si Roost sa sasakyan, inamo'y din ang gulong...

Roost: Taena.. ang baho nga...

(wala palang tiwala sa tropa hahaha)

Nilabas ang kanyang putotoy at umuhi ng malapitan.. (Langya, umupo pa talaga). After nya umuhi...

Roost: "Taena, ang sarap pala umihi sa mainit init pa.. ramdam ng betlog ko eh"

Hagalpakan sa tawa ang tropa.. nahulog pa ko sa upuan habang hawak sa tyan...

Bakit iniihian ng aso ang gulong ng bagong dating na sasakyan? Kasi mainit init pa. presko sa betlog nya...

Ang aso magaling na bantay ng bahay, tinatahulan nya ang taong hindi nya kilala. Hinahabol din nya ang kung sino mang bata na makita nyang tumatakbo.

Bakit galit ang aso sa taong hindi nya kilala, bakit hinahabol nya ang mga batang natakbo?

Saking pananaw, likas na sa isang aso ang pagiging matapang. Ung tipong parang palaging may banta sa kanyang buhay kaya ganon na lang kalakas ang kanyang pakiramdam. Pero hindi sapat ang katapangan nila para sila mabuhay, kailangan nya ng magaalaga sa kanya, ng magpapakain sa kanya. at yun ang nagiging amo nya, kadalasan kung sino mang taong kausap ng amo nya, nakikilala nya. Kalimitan din hinahabol nya ang taong di nya kilala dahil sa pagaakalang banta ito sa seguridad ng amo at ng sarili nya mismo. Ganon din kung bakit ang galit ang aso sa kapwa aso, kasi nga wala silang isip na gaya ng sa tao, DIYOS nya ang kanyang sarili. Kaya kung sakaling pupunta ka sa bahay namin, siguraduhin mong nakasarado ang gate bago ka mag "tao po" kasi alpas ang aso namin.

Bakit pamapagaypay ang buntot aso sa pag dating ng kanyang amo?

Ahh ganito yan, iwan mong walang pagkain ang aso mo.. mananabik talaga yan sayong pagbabalik dahil sa gutom.. kung busog yan.. hinding hindi yan sasalubong sayo...

Sa inuman ulit..

Yigs: (ang bagong dating na sakay ng broom bromm) "Eh pre.. Bakit pag nag sex ang aso, iisa lang ang style, Dog Style?"

Nakita namin dumaan ang kapitabahay kong mayaman na akala mo laging nagtitipid dahil sa ikli lagi ng damit ay shorts...

Banjo: "Mga pre, ako naman ang sasagot jan"

wahahahahah... sige pre dale....

Banjo: "Mga gago, marine asawa nyan.. madami na napatay"

wahahahahah.....

Banjo: "pre, sagutin ko pa din tanong mo.. kasi pre, aso yan eh kaya dog style, kung iyan ay baboy. eh di pig style yan bwahahaha.. pero pre, taena, the best posisyon na yan, tested pre wahahaha.. sigaw nga asawa mo eh..."

Yigs: "Taena mo, gago ka ha di ko pa asawa yun, at saka di pa namin nasubukan yun"

(hina din pumik up ng kumpare kong ito oo)

Karaniwan na din sa isang mag-asawa, ang lalake ang syang nagloloko sa asawa. Hindi natin masabi kung anong dahilan at nagagawa ng isang lalake sa asawa nya ang ganon. Madami kasi na pede idahilan. Maaring si babae or si lalake or pareho sila ang dahilan. Nasasabi tuloy ng matanda, kung kelan tumanda saka magloloko, natanda ng paurong.. Pero para sakin kahit ano pa iyan.. iisa lang ang napatunayan ko.. "Walang Tuta ang naloloko. palaging aso"

Sa inuman,

Kahit na busy sa kalokohan ang aking mga kumpare, matalas ang utak at ang paningin ko sa bawat kilos nila. At eto ang napansin ko, ang tyuhin kong mas bata saken, palaging sa kanya nagtatagal ang tagay, ang lakas pang mamulutan, nagkataong nasa kanya na ulit ang tagay at talaga naman ako'y inip na sa tagay ko..  Kaya ako naman ang humirit at bumida ng kwento..

Banjo: "Mga pre ako naman ang may kwento sa inyo, tungkol sa aso din.. makinig muna kayo, ito ay seryoso"

Tsong go: " Ay sya banat hehehehe"...

Matamang nakinig ang apat kong kainuman...

Banjo: Tsong ito'y hindi mo alam no, pakinggan mo ito tsong ha. Kwento din ito ni lolo sakin eh kaya  ikukwento ko sa inyo. Noong araw, ang lolo ko ay may alagang aso, napakatalinong aso, napakamasunurin, mahal na mahal ng lolo ko. Lagi nya kasama sa pulo, pag sila'y nangangaso, naku asahan mo itong aso nya, ito ang tagahabol sa mababaril ng lolo ko. Tumatambling pa nga ang aso ni lolo. Marunong maglaro ng Luksong tinik, tumutulay pa nga sa alambre,  sumasayaw pa ng ng makarena.. wahahahaha... naku, kapamilya na ang turing ni lolo sa alaga nyang aso..  Pero lam nyo ba, ipinagbili sya ng lolo ko kahit sya ay mahal na mahal nya. ako'y napaiyak nga sa kwentong yan ng lolo ko.


Tsong go: "hindi ko nga alam ang kwentong yan" titig na titig sa baso na tila ninamnam ang aking kwento..sabay kuha ng pulutan.

Roost: "Pre, baka naman naghirap ang lolo mo kaya napilitan ipagbili"

Bahaw: "Bakit ba pinagbili ng lolo mo?"

Banjo: "pre ganito yon" seryoso effect pa ko (iling ng ulo)

Banjo: "ANG LAKAS KASI KUMAIN EH ANG TAGAL NAMAN UMINOM"

Iniisip ng tropa kung ano ang sinabi ko..saka sila naghagalapakan ng tawa..

Si tsong, sing bilis ng kidlat ininom ang tagay nya, isang lagok lang.. at hindi na namulutan....

Bwahahahahaha.....

Miyerkules, Disyembre 01, 2010

Bitin

Nagkita tayo sa harap ng SM dasma, naka blue ka na blouse, ang ganda mo, ang ngiti mo kaaya, para sakin lang. Anong saya ko, bumaba ako sa aking broom broom, nilapitan kita at ngumit ako sayo, sabi mo "miss na miss na kita mahal ko." Naks, kinilig ako sabay hawak sa kamay, sagot ko naman "hindi kita miss, sobrang miss na miss kita" kilig ka din. Inaya kita sa loob ng SM, pasyal ng konti, window shopping, ayaw mo naman kasi magturo ng kung anong gusto mo. Napagod tayo, inaya kita sa isang restaurant, (Bario Fiesta), umorder ka, nalula ako pero di ko pinahalata sayo, (langya, isang linggong ulam na namin ang presyo ng desert dito, desert pa lang yan ha). Ok lang, kaya ng budget ko, (mayaman si mama) wahahaha....
After natin kumain, lumabas tayo na tayo, sakay ng broom broom ko, hindi ko pa alam kung san tayo pupunta, langya sira yata ang broom broom ko, pag napreno ko nasibad sa kaliwa, kay doon tayo napunta, biglang liko. Napatingin ako sayo, ngumiti ka lang sakin, kumagat sa labi.(may kasabikan ako nakita sayong mga mata).

(Eto na). Pumasok tayo sa kwarto, namumungay ang yong mga mata, nakatitig sakin, puno ng pagmamahal.. Hinalikan kita sa labi, gumanti ka, hanggang sa maging mapusok.. ang ating mga kamay, magkayakap, magkadikit ang ating katawan. Isa isa, natanggal ang ating saplot, hanggang sa pangilalim na lang ang natira. nahiga na tayo sa kama, titig na titig ako sa napakaganda mong katawan. Hahalikan na ulit kita. Yumakap ka sakin. Biglang nag ring ang aking cellphone, di ko pinapansin,  sabi mo sagutin ko na, sabi ko mamaya na istorbo. Pero napilit mo ko. Kinuha ko cell, sinagot ko "hello" wala naman, pagbalik ko sa kama..wala ka na. Anong nangyari? Nasaan ka? Ako'y litong lito. Tumunog muli ang cellphone ko, tinitigan ko lang ang screen, ang nakalagay 5:30 am, may bell na icon, sumasayaw, pablink blink pa.. may biglang kumatok sa kwarto, narinig ko ang sigaw "Banjo, ang cell mo kanina pa nagaalarm, bumangon ka na at baka tanghaliin ka na naman".. Opo nanay, un lang nasabi ko..

Langya.. tsk tsk.. bitin...

Lunes, Nobyembre 29, 2010

Inventory Trip

Physical count namin for the month of November.. Every month meron kami inventory ng mga gamit para sa prodcution ng product namin (automotive products). Eto naman ang gusto ko, kasi every inventory, ako ang OIC.. o ha, Officer ha... appointed ng aking kagalang galang na walang kwentang anak ng tipaklong na aking BOSS... pag ganitong time, ako ang masusunod bwahahahahahahahahahha....
Last saturday lang ang taking ng physical count, langya, ewan ko ba bakit ganitong inventory ko lakas ko mang trip. wahahaha. adik mode ako nung saturday.. langya. Ito ung moment ko POWER TRIP ni BANJO... walang magawa
Ganito setup ng manual counting namin. may isa or dalawa na counter, then may isa na checker.. tapos ako random checking lang.. ikot ikot kung, parang naghahanap lang ng kabute.. ganyan. maghapon, inventory lang kami.. sa dami ng materials namin, tapos ang mga name ng part.. talaga naman.. mahaba pa sa pangalan ko kahit isulat ko ng buo eh... langya.. ano ba kasi naiisip ng japanese sa mga kukote nila..

Start ng bilangan, breifing muna..

Banjo: "Okay guys, labas nyo na mga brief nyo" Tilian ang mga ati...wahahah

Serious..

Banjo: "Same as last month.. Touch count tayo ha.. walang dapat makaligtaan bilangin.. Tanong lang po sa Warehouse staff kung hindi nyo alam ang part no. ng materials natin. blah blah blah blah blah blah blah blah blah..... Leaders and subleaders, kayo ang checkers.. ako random checking lang.. bwahahahaha"

Leader1: "Na naman"

Banjo: "OK, dito ka at jan ako.. palit tayo" taray ko no... power trip nga eh.. sipain kita jan..

Nagkalat na ang operators sa warehouse, kanya kanyang bilang, kanya kanyang ungkutan, kanya kanyang tsikahan.. yan din ang gusto nila sa inventory.. tsismisan time habang nagbibilang. Ako naman, ayun nga.. iko't ikot lang tingin ng tags kung tama ang bilang.. recheck.. trabaho ko yan pag ganitong event. makitsismis.. mang trip. kung anong makita ko kakaiba sa operator, lalapitan ko, pupunahin ko.. walang magawa eh.. wahahahahaha.

Tatlong operator ang nakaupo habang nagbibilang at syempre nagtsisismisan..

Banjo: "Pre, kita na brief mo ah, labas ang kuyukot eh" (sa boses na malaki)

Operatorgay1: "ayyyyy, sirrrrr, sinilipan nyo ko ha" sabay pacutify ng mata laki din ng boses..

Langya, pinaghinalaan pa ko eh ang libag ng brief nya kaya kapansin pansin may sulat pa ng ballpen..

Banjo: "langya ka, alam ko ang brand ng brief mo, TIGLI no?

Operatorgay1:"Sir, anong TIGLI?"

Banjo: "TIGLIlimampiso bwahahahahahaha."

Operatorgay1: "ay sir hindi ha, herbench yan" sabay irap

Nak ng pusang gala.. Isang kasama sumawsaw,

OperatorGUY": "Sir, may sulat ba ng ballpen?"

Banjo: "OO meron"

OperatorGUY: "bwahahahahahaha (lakas ng tawa eh).. kahapon Sir, napagtripan namin sulatan ang brief nya habang natutulog sya... bwhahahahhahah".

Banjo: "Bwahahahaha... ano yan cassette tape? side A side B.. bwahahahahaha... Pre, bwahahahah...ayos yan.. bwahahahahah...malay mo jan ka ...bwahahahahahah... yumaman, makita mo jan sa brief mo ang bwahahahahah.... ang.. bwaahahahaha....mapa kung san nakatago ang Yamashita trea... bwahahahaha.. sure.. bwahahahahah.... " sakit ng tyan ko... takbo ko ng CR sabog ihi ko hahaha...

Gala na naman ako.. Random check ulit.. may napansin na naman.. nagtsitsismisan.. nacurious ako kung anong pinauusapan.. bungisngisan kasi ng bungisngisan. (tsismoso ko din no).. hindi nila namalayan ang paglapit ko.. busy ang mga nguso at tenga sa palitan nila ng kurokuro..

Oparator Girl 1: "Uy sis, mas comportable ang avon isuot no.. Mura pa sis.. may brochure ako dala, order ka"

Oparator Girl 2: "Mas gusto ko ang herbench, ung T-back.. kakakiliti ng pwet eh.. hihihi... suot ko nga ngayon"

huuwaaaaaaattttt? panty ang pinaguusapan ng mga ito? nakakamanyak naman.

Oparator Girl 3: "Ako din hihih, ganyan din suot ko.. kulay white.. hihihi.."

anak ng tipaklong.. patay malisya ko na lumapit kunwari may tsine-check na inventory tag

Oparator Girl 1 & 2: "Hi Sir"

Banjo: "O tapos na kayo?, ano bang topic natin jan at mukhang nagkakasiyahan kayo ah?" pasimpleng hindi ko alam.. hehehe

Oparator Girl 3:"Panty Sir hihihih"

Banjo: "Hahahaha.. ang daming dapat pagusapan, panty pa.. ano naman meron sa panty na yan?" langya.. gumagana na naman kamanyakan ko... wahahahah.. akalain mo nga naman

Oparator Girl 1: "eh Sir, nagpapagandahan lang kami ng panty hihih... gusto mo sumali?" hihihi

OOOpppsss... primera

Oparator Girl 2: "Sir, hulaan ko kulay ng brief mo.. white no?" hihihi.. haigikgikan ang mga malalandi..

wwahahah.. pinagpawisan ako ng malapot dine eh...  naks naman, akalain mong dito pala ko makakakita ng kabute.. ano kaya't hukayin ko at sabawan ko na din dito...hehehehe.. kaya nakilandi na din ako.. (SM lang mga kapatid hahaha)

Banjo: "Naku, mali ka jan.. kayumanggi ang kulay  wahahahaha..."

Tilian ang mga haliparot na itetch....

Banjo: "Hoy kung maka irit kayo jan, wag kayo eskandalosa, mamaya may makarinig sa inyo"

Oparator Girl 3: "Sir patingin nga? hihihi...

Segunda

3 in 1..san ka pa.. inaatake na ko ng kamanyakan...

Banjo: "Kayo ang lilibog nyo. isa isa lang bwahahahahaha"

Oparator Girl 2: "ay type sir, dun tayo o sa sulok tayo muna..look out muna ang 2 ito" sabay tingin sa baba ko..

Tresera

Banjo: "Bwahahahaha"

Oparator Girl 1: Sir, ikaw gusto mo din ba makita. kayumanggi din kulay ng suot namin" hihihihi.. tilian na naman.. mga sabik yata mga ito ah..

Kuwarta

Banjo: "Langya kayo, pinagtitripan nyo ko, di nyo ko kayanin. Putok ang murang ugat nyo sakin. bwahahahahaha.."

Oparator Girl 2: "Subukan lang sir..hihihi, ihi lang pahinga mo, may boso pa" hihihihih

Aba't may alam din...... langya.....

Kinta

Taena.. sa kakatawa nung isang operator namin, tumalsik ang pustiso..

Banjo: "Bwahahahahah... langya kayo, ayos na eh, biglang comedy naman trip mo" 

Oparator Girl 1 & 2: "YUckkk sis...." wahahahahah...hahahahaha....

Oparator Girl 3:"Oy wag kayo maingay ha" habang namumula sa kahihiyan pero natatawa din naman...

Banjo: "Ok, tama na.. tapos na ba kayo?" kung tapos na tulungan nyo ung iba" tama na yan tsismisan nyo.., pero day (sabay tingin ko sa naka pustiso) galing mo ha.. unique style mo sa comedy...

Oparator Girl 3:"Sir naman eh"

Release...nuetral na.... hayssss nakahinga ko ng maluwag ng magsialisan na ang tatlo.. aba at nalingon pa.. langya,, kapogi ko naman... tsk tsk..

Hindi pa ko nakakarecover sa kalibugang tsismisan na nauwi sa comedy ng may mapansin ulit ko.. dalawang operator habang nagbibilang ng box.. Palapit na ko sa kanila ng may mapansin akong palawit lawit na kung ano, palibhasa may kaliitan kaya nilapitan ko pa..
Nak ng tipaklong, gagamba.. bakit may gagamba sa loob ng warehouse.. palibhasa di naman ako takot sa gagamba, kaya hinuli ko.. ayun may pumasok na naman kakaibang trip sa kukote ko..
Lumapit ako sa dalawang operator na seryosong nagbibilang na akala mo magkagalit sa isa't isa. na kala mo nawalan ng mga kaanak.
Nilagay ko sa balikat ng babae un gagamba, patay malisyang patingin tingin din ako sa tag na nakadikit sa bawat materyales...
Natatawa ko kasi kamot ng kamot yung babae sa leeg nya.. un pala ung gagamba, naglalakbay na sa makamundo nyang pagnanasa wahahahaha

Oparator Girl 4: "Eeeeeeeee.... Spider.. eeeee..."

Langya, sosyal naman nito...sabay takbo sakin at yakap saking braso

Oparator Girl 4: "Sir gagamba, alisin mo naman jan oh"

Banjo: "San, san ko aalisin." sabay tingin ko sa kanya na nakakagat labi hehehe

Oparator Girl 4: "Ayan Sir oh, naglalakad sa semento" sabay tingin sa gagamba na nasa semento na pala.

Oparator Girl 4: "Sige na Sir, alisin mo ung gagamba" humihigpit ang kapit sa braso ko, langya, ano ba naman ito, pag sinuwesrte ka nga naman, ang lambot. ang boobs kumikiskis sa braso ko..

Oparator Girl 4: "Sir naman eh, dali na, hindi ko matatapos ang binibilang ko"

ako nakatingin lang sa gagamba..

Oparator Girl 4: "Sir?!"

wala ko reaksyon..

Oparator Girl 4: "Sir ano ba, takot ka din ba jan" nagmamaktol na.. lumuwag na ang kapit

Banjo: "Ha.. ahhh.. ehh oo, oo aalisin ko na, sus para gagamba lang eh.... o ayan na wala na" sabay tapon ko sa gagamba, sabay pasasalamat sa kanya (thank you spider.. yo d man.. yeahhhhh)

Oparator Girl 4: "Salamat sir"

Banjo: "Salamat din.. este.. walang anuman.. sige na tuloy na.. dapat matapos na tayo bago mag alas singko"

Promise, hindi ko sinasadya ang lahat.. nangyari lang na talagang ewan ko ba.. bahala kayo heheheh...

Beep beep.. beep beep..

Banjo: "tang*na mo.. beep beep ka din"

Dumaan ang forklift na busina na lang ng busina

Ngumisi lang ang kumpareng driver ko..

Driver ng Forklift: "Pre, SMB"

Banjo: "Tang*na mo pre, ang lammmbbbooootttttt"

sabay

Banjo: "Eto'ng sayo.. ummmm" Middle finger ko, naiwan sa mukha nya bwahahahaha..

Driver ng Forklift: "I love You too pare" f*ck you.. bwahahahaha.

Ganyan kami magmahalan..

Natapos din ang Inventory at ako'y tumaas na dito sa opisina.. Langyang buhay ito.. powertrip ba o manyak trip itong nagawa ko wahahahaha.. Hinintay ko munang magalisan ang mga operators at leaders bago ko umalis ng opisina.. ayaw kong makita ung 3 haliparot at baka ako'y matawa na naman..

Ngayon, eto ako.. after ng powertrip o ng manyaktrip noong sabado.. nakasubsob ang ulo ko at sakit ng utak ko sa pagaanalyze ng variances na yan.. Eto ang ayaw ko, Ang magcompare ng System Balance ang ng Actual Count Balance ng Materyals na binilang tapos iaanalyze ko kung bakit eto o ganon... susmaryanong garapon...
walangya.. ang laki ng discrepancies.. Mukhang. magagamit ko na naman ang kapangyarihang tinuro sakin ni pareng David Blaine..

Naalala ko tuloy ngayon ang komersyal  sa TV na hindi ko alam ang ang title.. napapanood ko yun noon pagkatapos ng eat bulaga at valiente. pero parang napanood ka na din un noon, pagkatapos ng flordeluna..

Isang dalagang babae na umiiyak habang bitbit ng istriktong ama galing sa isang Party.

Anak: "Tay aray ko po, tama na po"

Pagkapasok sa loob ng bahay

Ama: (sabay tingin pa sa ibang mga anak) "ito ang tandaan nyo, kapag inuna ang ligaya, kasunod ay luha"

Di ko alam ang title nya, pero eto ako ngayon at mangiyakngiyak na....

Biyernes, Nobyembre 26, 2010

Banjo Quotes 002

"Kapag binato ka ng Bato, magpasalamat ka, Tropa yan" - banjo






pero pag tinamaan ka at nabukulan ka, tang*na, lintik lang ang walang ganti, mamimihasa yan..

Emo ni pareng FB

Marami akong katanungan sa isip ko, ano ba ang silbi ko at bakit ako isinilang sa mundong ito. Unti unting nagkaron ng kasagutan hanggang sa ako'y magkaron ng tamang pag-iisip. Isinilang ako upang ako'y makatulong sa sanlibutan.. Hindi lang sa bansa ko kundi sa buong mundo. Madami akong nagawa para sa mga tao, para sa ikadadali ng kanilang trabaho, para sila magkaron ng kasiyahan, para maalis ang kanilang kalungkutan sa tuwing mararamdaman nila ang kanilang pag-iisa. Marami na kong natulungan, marami na akong nagawa pasa sa kanila. Halos araw araw, ginagamit nila ko, kahit na anong pagod ko sa sarili ko, okay lang, ito ang trabaho ko ang tumulong sa kanila. Kahit minsan winawalanghiya ako, minumura ako, sinisira nila ako, ok lang, wala akong magagawa, hindi ako makakapagreklamo dahil ito ang trabaho ko.

Hindi ko alam kung sadyang matatalino ba ang mga tao, tao ang lumikha sakin. Nilikha nila ako upang maglingkod sa kanila, upang panatilihin ang ugnayan ng bawat isa, upang dumami ang kaibigan ng bawat isa. Ang sabi ng iba, ang ganda ko daw, sarap ko daw gamitin, pero di nila alam, minsan o madalas, sumosobra naman sila sa paggamit sakin.


Hindi ko rin maintindihan, sa tingin ko naman, walang taong bobo. lahat naman matalino.. parepareho ang tao ng isip, ang iba nga lang hindi alam pano gumamit ng pag iisip. sadyang makitid lang ba ang isip ng iba, at ang iba kahit anong simpleng bagay hindi maunawaan?.

Sa araw araw na pag ikot ng buhay nila, lagi nila ko kasama, lagi ginagamit, tuwang tuwa pa sila, maghapon magdamag, pinagsisilbihan ko sila.. ang husay diba? Ito ang trabaho ko eh, ang magsilbi sa kanila. ang bigyan sila ng kasiyahan sa buhay nila. Kung ano ano ang ginawa nila sakin, ginawa akong tagahanap ng kriminal, hinalay nila ako, kung ano ano ang kabastusan ang ginawa nila sakin, ang iba naman, ginamit ako upang mapanatili ang kanilang kapogian, ang kanilang kagandahan, madami pa, nagkaron na din ng naging mag-asawa dahil sakin. at mayron din naman akong relasyon na sinira. Marami na din ang nnanloko at nagpaloko dahil sakin.

Pinakialaman na nila ko ng todo, kung ano anong ginwa nila sakin, pero ako, ni minsan hindi ko pinakialaman ang buhay nila, ang msalimuot na "it's complicated" relasyon nila, ang walang katapusang "hehehe".. ang kaartehan.. ang paglalagay ng kanilang katauhan sa akin.. ang pagmamalaki pa ng halikan, ng mga lugar na napuntahan, ng mga kwentong tungkol sa kasawian sa buhay, ang pag advice, ang suyuan na talaga naman lalanggamin sa tamis ng bawat pagkapareha, ang pagmamlaki na sya ay iyong boyfriend or girlfriend..madami.. madaming madami pa... laht ng ito hindi ko pinakialaman kahit ako ang ginamit nyo para lamang dito.

Kayong mga tao ang syang lumikha sakin at ito lang ang  gusto ko maiparating sa inyo. Bakit sa tuwing may problema sakin, minumura nyo ako, ako ang sinisisi nyo, naiinis kayo sa kin sa sandaling nagkakaron ng problema sakin kahit na ito'y panadalian lamang naman. Sa kabila ng lahat na nagawa ko sa inyo, ni minsan pinasalamatan nyo ba ako, ni minsan pinuri nyo ba, pinahalgahan nyo ba ako, ni isang pagpuri sakin hindi nyo nagawa. Sa kabila ng lahat, bakit ganon kayo? Hindi nyo ba maintindihan, kayo din ang gumawa sakin.. at sa sandaling ako ay nagkaproblema.. iyon ay kagagawan nyo din..
nilikha ako ng tao.. at kung sabagay alam kong kayo rin ang sisira sakin..

ay nalimutan ko.. ako nga pala si Facebook.. ito ang pangalan ko..

Huwebes, Nobyembre 25, 2010

Month end na naman...

Hayysss, eto na naman, month end na naman, walang kamatayang entries.. walang kamatayang reporting, walang kamatayang inventories, at ang walang kamatayang variances.. waaaaaaaaaaaa.. hindi tally.. check.. check.. check... Bwakanang iyan, pandalasan na naman ng trabaho.. ayan na naman ang deadline ng germany.. (mother company namin).. Maghapong haharapin ang masalimuot ng hilera ng mga numbers.. Sisingkit na naman ang mata ko nito, magiging suplado na naman ako.. preyshur, preyshur, preyshur sa trabaho... kaawa awang keyboard.. lalo na si ENTER hahaha... langya...

Tanda ko pa last month..

Nag ring ang phone na malapit sakin.. since adik ako sa trabaho that time.. OJT ang sumagot..

OJT: Sir, tawag po..

Banjo: Wala..

OJT: Sir, sa (name ng company).. follow up daw po sa status ng billing nila...

(Langya, kakabigay lang ng billing kanina, follow up gad.. susme naman...)

Banjo: Anak naman ng tipaklong oo, sinasabi na ngang wala eh.. kulit.. (bulong ko lang sa sarili ko)
Sabihin mo return call na lang..

OJT: Sir, baka daw po nanjan kayo eh...

Yan ang ayaw ko pag konsentreyt ako sa trabaho, ang maistorbo ko lalo na at may deadline na hinahabol.. Dito mauubos ang minsan ang pasensya ko.. sa isang OJT ko na hindi mo alam kung tanga ba talaga o nagtatangatangahan.. (seski naman, makatirik kandila ang beauty)

Banjo: W...A...L...A.. wala.. (kamot ko sa ulo sabay salimpad ng aking tingin, grrrrrr)

Langya kung Ispada lang ang tingin ko.. Ispada na ito ni voltez V. hati ang katawan nya letter V.. susme naman...

OJT: (balik sa kausap sa phone) Maam, sabi po ni Sir wala daw sya.. return call na lang daw po .. (sabay baba ng phone)

Taena.. bumaba ako ng office.. takbo sa parking

Banjo: WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!!!!

Sa mga oras na yun, naiisip ko tuloy reypin ang OJT ko.. kung hindi lang maganda at malaki ang boobs.. (lagi pa nakaharap sakin hehe), baka ginawa kong patubuuan ng talaba katawan nyan eh... tsk tsk...

Wala na sira na araw ko... naumpisahan ng OJT ko.. walang makapagtanong sakin.. wahahaha.. yan naman ang gusto ko pag badtrip ako.. walang istorbo.. Pero syempre hindi naman ako masyadong katututok sa ginagawa ko.. may nakahide din syempre na patalastas..

sa YM..

lalabsko69: labs, miss na kita.. nagmeryenda ka na ba? wag ka masyado adik jan sa trabaho mo ha.. love u

lalabsmo69: oo labs, miss na din kita. tawagan kita later ha. dami lang asungot dito. di ako makaporma. hehehe... love u din... muuah

lalabsko69: bagong ligo ako labs. c2c tayo..

lalabsmo69: mamaya na wait lang...

oooppssss.... tama na, minimized ko na.. baka mabitin ako uminit na naman ulo ko...

Sabay may lumapit sakin...

Purchasing: Pre...

Banjo: Ano na naman.... oy pre, anong sadya (laki kaya ng katawan nitong kumpare kong ito)

Purchasing: Yosi muna kata..

Banjo: Kata, naghahung na ang dugo ko kanina pa eh...

Ito naman ang gusto ko pag mainit ulo ko.. sa pantry.. magtatagal ako ng 15 mins.hahaa, yosi with matching cofeemate na may kape wahahahaha,  makakatulog pa din ako decafinated naman.. try mo..

Pag month end reporting namin..dahil sa maikling deadline na ibinibigay ng Germany samin,  madalas ganyan eksena sa departamanto namin.. tsk tsk.. minsan, nakakasagutan ko superior ko pa. Minsan walang kibuan.. parang mga namatayan ng kuko, parang mga sawing palad.. ang computer namin ang mga sariling mundo namin.. madalas, may diskusyon nagtatalo, nagbabatuhan kung san ang mali lalo na at kung hindi balanse ang result. May nakanguso, may umiikot ang mata, at ayun nga, ang laging kawawa si ENTER. nangingibabaw ang tunog wahahahah....

Pero bilib din ako sa department namin.. kahit na ganito, natatapos ang report, namimeet namin  ang deadline..  tuloy ang reporting.. submit on time.. saka na ang checking, basta nameet namin ang deadline ok na.. Yan ang kagandahan sa accounting.. kahit na anong mood meron kami, kahit na naghuhumiyaw ang walang kamatayang asar sa utak nami, dumagawa naman kami para sa iisang misyon lang. Ke AP/AR ka. ke general accounting ka pa, ke finance ka pa, magkaiba iba man kayo ng duties & responsibilities nyo, iisa lang ang kalalabasan ng trabaho nyo.. ang impact ng result na yan sa buong grupo. isa pa ha... kung magkamali ka man ng figure mo this month, maiiaadjust mo yan next month... Reclass lang yan.. although may epekto sa kinalabasan, ok lang, normal lang yan.

 Teamwork pa rin ang nangingibabaw, after ng submission, samasama sa hapag kainan.. kanya kanyang ng napansin, tawanan.. wahahah..

Month end na naman, hindi maiiwasan iinit na naman ulo ko neto.. Expected ko na... Mabuti na lang, ang cute ng OJT ko. bwahahahahaha....

Banjo Quotes 001

"Mas mabuti ng may mabaho kang hininga kesa wala kang hininga, pero kung pirma na lang ng doktor ang kulang at lason na, mahiya ka naman, wag ka ng magsalita, isulat mo na lang" - banjo

Miyerkules, Nobyembre 24, 2010

Eksena sa gubat na aking kinabibilangan...

Isang araw sa gubat.. naguusap ang buwaya at hunyango..
" hunyango, aalis ako ngayon.. "
" san ka pupunta buwaya?"
"sa isa pang gubat, may meeting kami ng mga kapwa ko buwaya"
" sige, ingat na lang po kayo. anong oras kayo aalis?
" mamaya ng kaunti, bubuwelo pa ko, nanjan pa ang haring leon eh'
hehehehe"
at nagpatuloy sa ginagawa nila ang hunyango at buwaya.
 Habang lumilipas ang oras, mapapansin na hindi mapakali sa
upuan at patingin tingin sa orasan si buwaya na tila ba naiinip at
 minsan o madalas ay laging may kausap sa telepono... at tila ba
nilalaro ng kanyang anghel at pangiti ngiti sa sarili..
 hindi naglaon at naghanda na paalis ang haring leon..
nagpaalam na sa hunyango na aalis at kinabukasan na ang balik
dito sa gubat..
tuwang tuwa ang buwaya.. minuto lang ang lumipas at naghanda
na din paalis ang buwaya.. "sa wakas heheheheh" ang sabi ni
buwaya sa sarili..
 " hunyango, aalis na ko.. hiram ako ng pera dun sa mga langgam.
kailangan ko ng umalis at mahuhuli na ko sa meeting namin.."
at umalis na si buwaya na tila ba nagmamadali...
    sa isang lugar naman sa gubat, seryosong naguusap ang
banyagang donkey at ang ang mukhang alien na si ewoks? (ewoks,
 pinangalan ko lang sa kanya pero ang totoo, isa syang kuhol hehehe)
tungkol sa trabaho.. madalas na malakas ang boses ng donkey na tila ba
laging naguguglat, at hindi maintindihan kung ano ang sinasabi
(palibhasa kamukha sya ni mr bean hehehe).. " haaaaaaa???
uuuuuuuhhhhhh??? why??.. hmmmmmmm... haaaaaaaa???
uuuuhhhh??? hahahahahaha... " ang mga katagang madalas na
maririnig kapag kinakausap si donkey...( may kasamang pagkamot
sa ulo, sa ilong, pabiling biling minsan na parang may hinahanap eh nasa
 harap lang naman pala nya ung hinhanap nya at pag nakita
nya eh tatawa, taena)... madalas syang kinakausap ni ewoks na kahit
walang kakkuwekuwenta ang sinasabi, basta makasipsip lang
(palibhasa isa syang kuhol hehehe).. isa pa para itong taga
DPWH si ewoks, panay ang widening ng papel este road hehehe..
Habang naguusap ang donkey at ewoks..
"oo nga, oo nga, oo nga"
" dapat ganito' tama ka ewoks, dapat ganon"
" oo nga, oo nga, oo nga"
si ostrich, sumawsaw na naman sa usapan...
maya maya pa tatlo na sila naguutuan hehehe
sa isang banda naman, masayang naguusap ang mga insekto,
si tipaklong, si bubuyog, at si paroparo.. masayang nagkukuwentuhan
at madalas nagtatawan sapagkat laging bida itong si tipaklong sa
huntahan.. "ahihihi... hahahaha.. hehehehe.. hihihihi" ang hagikihikan
ng tatlo. ewan ko lang kung anong pinaguusapan dahil hindi ko sila marinig. hehehehe...
patingin tingin ang ostrich sa kanila... mayamaya,
"hehehe, ganon nga paruparo, ano yang nasa table mo na kulay green?"
si ostrich, sumawsaw na naman... nakasnipe na naman hehehehe...
biglang tumunog ang telepono sa gubat..
(sosyal kasi ang gubat dito hehehe,modern ang gubat na ire eh)
"kriiiiiiiinnnnnnnggggggggggg, kringgggggggggggg. outside call kasi
mahaba ang ring eh...
sinagot naman ni hunyango
" hello magandang umaga maam" ang sabi sa kabilang linya
" magandang umaga din po, anong pong maipaglilingkod ko sa kanila?"
ang sabi ni hunyango.
" pede po sa buwaya? may follow up lang po kami para sa delivery nyo?"
" saan po sila sir, anong name po nila?"
" sa kabilang gubat po maam, ako po si buwaya ng kabilang gubat"
" naku, nakaalis na po kanina pa.. hindi pa po ba sya nadating jan? kanina
pa po umalis mga 5 hrs na ang nakakaraan, may meeting daw po kayo sir"
" maam, wala po kami meeting, kaya po ko tumawag para makausap sya
kasi bullilyaso na ko sa delivery nyo samin.. stop na po ang produksyon
namin" ang sabi ni buwaya sa kabilang gubat.
(hala buking si buwaya hehehe, nagdahilan pa)

(sadyang inihalintulad ko sa hayop ang katauhan ng aking mga kasama batay na din sa kanilang paguugali)

Bata bata, masakit ang madapa

Isang hapon, nakatambay ako sa harap ng tindahan ng nanay ko ng dumaan ang aming kapitbahay na may dalang balde na pinaglagyan ng kaning baboy at may pasan na isang buwig ng saging..

Banjo: Ka isyong, daan muna kayo, eh eh, ginabi yata kayo masyado?

Dumaan nga sa tindahan naupo pa sa may tapat ko, nagtanggal ng sumbrero at nagpaypay (paraan ko lang iyong ng pagbati haha kasi kalimitan pag pinadaan mo ang isang tagabaryo, ang isasagot ay "sige na at akoy may gagawin pa" o kaya "akoy may pupuntahan pa.)

Ka Isyong: Akoy napahunta dyan sa ibaba kaya ako'y ngayon laang.

Banjo: Sinasabi ko na nga ba't nasabit na naman ang nguso nyo eh no hahaha. Ilan na ho ba ang baboy nyo sa pulo? 

Ka Isyong: Ay utoy, ang inahin ko'y buntis na. ang laki.. tiyak kong malulusog na naman ang magiging biik nyan.. hindi ako gumagamit ng feeds na yan, etong kaning baboy,  sakwa (laman o pinag-ugatan ng saging o gabi na nakabaon sa ilalim ng lupa) lang ng punong gabi at saging ayos na.. mas masustansya pa.. hukayin ko nga lahat ng sakwa ah.. itinira ko na lang ung mapapakinabangan pa..

Langya, ang layo ng sagot sa tanong ko eh.. kaya madalas masabit nguso nito.. ang hilig humunta hehehe

Banjo: Teka ho't ako'y magtitimpla lang ng kape..

Kung maghihintay nga ng kape, maghahanda na rin ako ng San Mig light para sa mahabahabang huntahan..

Ka Isyong: kay tagal naman hehehe... biro lang utoy, wag na at malapit na din naman maghapunan.. ay sya ako'y paparine na..

Hehehehehe (sa isip isip ko lang)

Banjo: ay sige ho.. maglalabas pa naman sana ko ng pulutan at alak.. hahahaha...

Ka Isyong: Dyaskeng bata ire ah.. masakit ba..bangon jan... matapang iyan..

Napatingin ako sa sinabihan ng matanda.. Isang bata pala nadapa.. Naapakan ang isang kahoy na nalalglag sa traysikel na may dalang mga sinibak na kahoy panggatong. Tumayo lang ang bata, parang walang nangyari, tumingin sa kanyang pinaggalingan.. (yan ang batang nayon.. matapang) inayos muli ang kahoy sa daraan.. (langya, inayos pa eh, napaisip tuloy ako sa inasal ng bata)

Maya maya, may batang humahagibis ng takbo, naapakan ulit ang kahoy, nadapa din.. pero ganon din.. tiningnan lang ang paligid kung may nakakita.. palibhasa, medyo tago ako dahil sa pader na nakaharang sa gilid ng tindahan. nagpagpag lang ng damit.. hinayaan lang si kahoy..tumakbo na muli..
Kalokong bata nung nauna, para lang may matisod ulit kaya pala inayos pa ang magkakaharang ng kahot sa daan.. tsk tsk..

Papasok na ko sa loob ng bahay ng may narinig na naman ako na parang nadapa.. kilala ko ito.. anak ito ni Ka isyong. naglaro pa siguro sa ibaba kaya ngayon lang umuwi... oo nga pala kasama sya kanina ni ka isyong nung mapansin kong papunta pa lang sila sa pulo.. narinig kong nagsalita ang bata..

Bata: Aray ko.. tsk sino bang naglagay nito dito.. alam na nakakatalisod eh.. hmmmpp, jan ka nga sa tabi,  mamaya may matisod pa ulit sayo..

Kinuha si kahoy at inilagay sa may tabi ng daan.. Napangiti ako sa inasal ng anak ni Ka Isyong.. Sa loob loob ko.. Yan ang bata, matapang na, may kababaang loob pa, ayaw nyang may matisod pa ulit kaya itinabi nya ang kahoy na panggatong..

Hindi pa ko umaalis sa pwesto ko dahil malalim ang aking pagiisip sa ginawi ng anak ni Ka Isyong, maya maya bumalik ang bata sa kanya pinagkadapaan, kinuha si kahoy at binitbit pauwi.. Aba, at mautak pa..

Martes, Nobyembre 23, 2010

Upcoming X 'mas party

Hala esep esep ng pede gawin presentation para sa christmas party namin. Kakatapos lang ng meeting namin regarding chirstmas party.. group presentation at ako ang nagrepresent ng group n0. 2 para sa grupo.. langya, ako na lang lagi.. hirap maging pogi (sa isip ko lang yun hehe). Kailangan ko mabuo ang group.. malaki din ang premyo.. tulad last year.. umaatikabong hindi ko alam wahahaha.. nak ng tipaklong.. wala ako nahita sa premyo namin last year, kahit kulelat kami may pakunswelo naman un... langya, palibhasa kasi hindi ako mahilig gumimik, pero oks lang. wapakels

Hala, naisip ko eto na naman, chirstmas party na naman.. pabonggahan na naman ng presentasyon, hmmmm ano kaya at gawin ko sa group eh Carnibal type naman.. wahahahah.. may kumakain ng blade, kumakain ng buhay na manok.. kumakain ng apoy, at ako kaya.. hmmm ano makain ko.. aha.. tama, ung MC wahahahaha.. at may kumakain ng seking MC... (sa isip ko lang yan wahahah)

Pero eto ang sure na magandang part sa pagcecelebrate ng Chirtmas party namin.. ang presentation ng out of school youth, orphan children sa party namin(sana guset ulit namin sila at madagdagan pa). Ito ang kumukumpleto ng Chirstmas Party para sakin.. sa pamamagitan nila.. nakikita ko ang diwa at reason na selebrasyon. Sa pamamagitan nila, nakakapagbigay ako ng regalong na alam kong buong puso nilang pinasasalamatan.. alam kong may patutunguhan.. sa pamamagitan nila may matatawag akong Christmas Party.

For fun lang at para sa bonding ang group presentation na yan.. hindi naman yan importante para sakin, ayokong makisawsaw sa usapan ng tungkol sa event.. sila sila ang gumanap, sila sila ang nagpapayabangan wahahaha... pero ni minsan tulad last year.. wala ako narinig ni isang comment tungkol sa presentation ng VIP guest namin.. langya..

Bahala sila...

Lunes, Nobyembre 22, 2010

Bulag, pipi at bingi

isa ka ba sa mga nilalang na hindi nakakakita? o nakakapagsalilta? o nakakarinig? kung wala sa iyo ang mga mga kapansanang iyon, mapalad ka? nakikita mo ang iyong paligid..nasasabi mo ang ibig mong iparating, nakakarinig ka ng magagandang musika. normal ang iyong buhay... malungkot man o masaya, normal ka pa din namumuhay...ano man ang iyong kalagayan, mahirap man o mayaman...normal pa din ang iyong pamumuhay. napakapalad ng mga taong may nakakakita, nakakapagsalita, at nakakadinig. sa kabila ng kahirapan, ng karangyaan, nagagawa mo ang iyong gustong gawin...ke masama o mabuti man...sa kabila ng lahat ng ito..hindi kaya mas mapalad kesa sa yo ang mga may kapansanan, ang mga hindi nakakakita, nakakapagsalita, nakakadinig...kahit pa sa iisang nilalalang iyon matatagpuan..mas mapalad pa din sa kesa sayo..bakit? dahil sila, hindi na nakakapaminsala pa...dahil sila, patuloy na lumalaban at humaharap sa buhay...dahil sila, may mga pangarap pa, dahil sila, may takot pang nararamdaman...sila ang higit na mas mapalad kesa sayo...sayo ng kumpleto, walang pinsala, walang kapansanan...

ngunit paano kung ang pagiging bulag, pipi, at bingi ay hindi sa kapwa mo makikita..kundi sa sistemang iyong ginagalawan...ano ng mangyayari sayo..kaya mo pa bang lumaban? mismong sistema mo mo na ang bulag, pipi, at bingi sa katotohanan..ang iyong sistemang kinagisnan. binalot na ng kaplastikan...paano mo haharapin ang buhay? at ikaw na may hawak na sistemang ito...pano naatim na mangyari ito sa iyong mismong bakuran? hindi ka bulag, nakakakita ka.., hindi ka pipi, nakakasigaw ka pa nga eh, at lalong hindi ka naman bingi, nadidinig mo pa nga kahit bulong lang...pero sa kabila ng lahat ng ito, mas masahol ka pa sa isang taong bulag, sa isang taong bingi, sa isang taong pipi...at kahit na sa isang taong bulag na, pipi at bingi pa...mas masahol ka pa sa kanila..natanong mo na ba sa sarili mo kung bakit? bakit ganito ang iyong sistema, malinaw na malinaw ang iyong mga mata pero bulag ka sa totoong nangyayari sa iyong sistema..harapan na ang pananamantala pero mistulang bulag ka at hindi mo pinapansin ang kabikabilang pananamantala...ikaw na malakas pa sa sirena ng ambulansya ang iyong boses...pero asan ang boses mo pag kapakanan ng iyong nasasakupan...nasaan ang boses sa harapang pananamantala...nakatikom na mistulang pipi hindi ba? at sa mga hinaing ng iba..sa konting bagay na hiling nila para sa ikaayos ng iyong sistema, naririnig mo ba? siguro naririnig mo nga pero lampasan sa magkabilang tenga...daig pa ang isang bingi hindi ba?

paningin, pananalita, pandinig..sa isang sistema...kailangan..wag naman sanang dumating sa iyo mismong sarili ang ganitong kapansanan...baka doon mo lang maramdaman ang hirap ng ganong buhay...kung kailan huli na ang lahat magsisi ka man...

May nangyari na ba sa'yo?

dumilat ka at pagmasdan mo, ang sistemang ginagalawan mo...sa panahong itinagal mo dito...may nangyari na ba sayo?

sa bawat araw na lumipas...sa oras ng iyong mag upo diyan sa iyong mesa, ngumiti ka na ba ng maaliwalas, gumagaan ba ang pakiramdam mo? may nagyari na ba sa'yo?

sa dediksayong ginawa mo para sa ikauunlad ng sistema mo, sa bawat paggawa mo ng batas, sa bawat mag tupad mo ng iyong tungkulin... may nangyari na ba sa iyo?

sa pag unlad ng mga kasama mo jan sa sistema mo, nagiging masaya ka ba para sa kanila? isa ka sa dahilan ng kanilang pag unlad, isa ka sa nag asikaso ng kanilang pangangailangan, at ng magawa mo na ang lahat para sa kanila...may nangyari na ba sa'yo?

sa sistemang ginagalawan mo, isang maliit na bagay na hiling lang ng mas mababa sayo, ang dami mong tanong..pero sa kasama mong dinala mo, pitong taong sahod ang katumbas ng hiniling sayo. agad na natupad...at ikaw na nagdadala sa kanya... may nagyari na ba sayo?

hindi mo ba napapansin? isa isang nawawala ang iyong mga kasama..hindi ka ba nagtataka, hindi mo ba naiisip, nasaan ang problema..sa sitemang panpatupad mo diba? at magandang sistema para sa iyong mga mata...pero asan ka na? may nagyari na ba sa'yo?

hindi nakapagtataka, bakit isa isang nawawala, ang dahilan, humahanap ng bagong sistema..nagbabakasakaling doon nila matagpuan ang hindi nila makita dito sa iyong sistema..sa sistemang hindi mo na nagawang baguhin dahil sa kasaganahan ang hatid para sa iyong dinadala...pero ikaw sa mismong sarili mo, gusto mo ba ang iyong sistema? may nagyari na ba sa'yo?

sana lang sa pagdating ng panahon...sa pagpapatuloy mo ng iyong sistema...may mangyari na sa'yo...

Kinagat ako ng Langgam

ang langgam nangagat na naman. ang sakit eh, wala naman ako magawa, hindi ko maitaboy, pano kasi may nagaalaga sa mga langgam. kasalanan ko din naman bakit ako nakagat. pasok kasi ako ng pasok sa hindi ko naman dapat pasukin eh.. alam ko na ngang may langgam eh pasok pa din ako.. kulit ko.. pero anong magagawa ko.. naliligaw ako sa paglalakbay ko sa kung saan saan. kesarap puntahan ng lugar na yun kasi. kegaganda ng tanawin eh.. napapangiti ako sa kapaligiran. hahaha.. un nga lang.. nakakagat pa din ng langgam kahit na anong gawing iwas.. may nakalabas pala.. kasakit na naman.. kinagat na naman ako... ouchhhh...